شاگرد :
به اعتقاد من کتاب دعایی که نزد شیعیان دارای اعتبار است ، کتاب "مفاتیح الجنان" می باشد پس وقتی در این کتاب تاکید به اعمال لیله الرغائب شده است ما باید بپذیریم و نیازی به بحث در این مورد نیست .

پاسخ استاد :
 هیچ کتابی به جز قرآن صد در صد معتبر نمی باشد حتی کتاب شریف کافی که از معتبرترین کتابهای حدیثی شیعه می باشد و بیش از هزار سال از تالیف آن می گذرد ، علما در مورد اعتبار تک تک احادیث آن بحث می کنند چه رسد به کتاب مفاتیح که هنوز صد سال از تالیف آن نمی گذرد. گرچه مفاتیح هم در نوع خود کتاب با ارزش و بسیار خوبی است اما تمامی آن صد درصد مورد قبول نیست.

شاگرد :
 بنظر من اگر چه ما فرض کنیم که انجام اعمال لیله الرغائب مستحب نیست ، ولی بر فرض امید و رجاء این نوع اعمال اشکالی ندارد.

پاسخ استاد :
 عملی را می توان به رجاء ثواب انجام داد که یقین به جعلی بودن آن نداشته باشیم. در صورتیکه عمل به این حدیث جعلی ، مستحب که نیست هیچ ، نوعی بدعت و گمراهی است.
ضمن اینکه حدیث شناس بزرگی همچون علامه مجلسی خواندن این نماز را خالی از اشکال نمی داند!

شاگرد :
در سخن آیت الله فاضل لنکرانی آمده که : حكم به استحباب نماز ليلة الرغائب و روزه روز قبل از آن مشكل است. (جامع المسائل،ج2، ص172)  ولی به یقین و صد در صد نگفته اند.
و این در حالی است که اگر یقین حاصل شود که سند جعلی است باید رها کرد ولی در اینجا یقین به جعل سند نیست. پس در جایی که ما نمی دانیم، انجام به قصد رجاء چه اشکال دارد؟!

پاسخ استاد :
ما با توجه به متن و سند حدیث به یقین رسیدیم که حدیث جعلی است. شما با مراجعه به سند حدیث و بررسی علمی آن اگر توانستید دلیلی برای شک به صدور حدیث از پیامبر پیدا کنید، (چه رسد به ظن یا یقین!) آنگاه ما از شما قبول می کنیم که حدیث جعلی نیست.
لطفاً به متن حدیث در اقبال ابن طاووس جلد 2 ص 632 و بحارالانوار جلد 5 ص 396 مراجعه کنید.
حال انصاف بدهید !!! آیا شما باور می کنید که 12 رکعت نماز در یک شب پاداشش بخشیده شدن تمـــامی گناهان حتی اگر به اندازه ی ریگ های بیابان و وزن کوه ها و برگ درختان باشد و ... و باعث شفاعت در مورد 700 نفر از اهل بیت نمازگزار که مستحق رفتن به جهنم هستند شود ، آیا شما باور می کنید که پاداشش این باشد ؟!؟!؟
راستی آیا این پاداش بی حساب و کتاب با حکمت خداوند و هدف از آفرینش انسان و با آیات قرآنی در مورد توبه و استغفار و مراحل کمال انسانی در پرتو ریاضت و عبادت و آیات عذاب گنه کاران در قیامت و احادیث بسیاری که بیان می کند خداوند از حق الناس نخواهد گذشت، مطابقت دارد؟

شاگرد:
 طبق قاعده ی اصولی تسامح در ادله سنن (یعنی در امور مستحبی نیازی نیست که روایت از نوع صحیحه باشد تا بدان عمل شود بلکه اگر روایت ضعیف السند هم باشد می توان به آن عمل نمود) و طبق نظر مرحوم امام خمینی به نیت رجاء اشکالی ندارد و به قصد ورود انجام نشود.

پاسخ استاد :
 قاعده ی تسامح در ادله ی سنن را برخی از علما و مراجع همچون آیت الله منتظری ، آیت الله سیستانی، آیت الله مکارم شیرازی قبول ندارند و بر فرض قبول، این قاعده در مورد احادیثی است که یقین به جعل آنها نباشد و ما شواهد بسیاری بر مجهول بودن حدیث لیله الرغائب داریم.
اگر غیر از این است ، شما دلایل خود را بر مستند بودن این حدیث ذکر کنید.

از شما میخواهم اگر سندی غیر از اقبال ابن طاووس که حدیث در این کتاب مرسل است ( راویان آن ذکر نشده ) و یا نقل علامه مطابق بحار جلد 5 ص 396 که تمامی رجال آن از مجاهیل هستند پیدا کردید برای ما معرفی کنید.
اما ما منبعی برای این حدیث قبل از اقبال ابن طاووس پیدا نکردیم جز کتب اهل سنت که آنها هم همانطور که در مقاله آمده است ، این حدیث را جعلی و راویان آن را از مجاهیل می دانند.

امیدوارم از بحث علمی لذت برده و خسته نشوید.